Denizlere attım içimdeki alevi
söndüremedi dalgalar,
acılar içinde kıvranan kalbimin
kalmadı lokman hekimde çaresi,
yorgun bir savaşçıyım
tarihin
yazılmayan savaşlarında
Ruhum,
bir kurban kadar tedirgin
dost bildiklerim hançerli bir gölge
aynalar çaresiz
çıkmaz sıkaklarda kaldı yürek
güneş dahi aydınlatamaz
bıraktığın karanlık günleri
sislerde kaldı o anılar
Nisan ayında gittin gideli
bahar acılara yük oldu
ne de çabuk geçti
seni bana yaşatamadan
o gençlik yıllarım
Sen hala anılarımdasın
gözlerime bakan ürkek bakışların
sığınacak bir yer arar
hasret gemisi rotasız
aşkım sensiz,
Yeşili yitiren bahçelere çevirir
senin tahribatın
nadasa bırakır bu solgun yüreği
Yolunu bulmak istemeyen bir yolcuyum artık
Acı,
yüreğimden beynime damlarken
gönlüme perde yaptı
senin gizemini
Sen dahi göremezsin
Gönlümde olan derin özlemi

Fırat Ayhan
Ankara, Mayıs 2005