yüreğim yollarken hücrelerime sensizliği
nefes aldığım her anım biraz daha serseri
göremediğim sevda düşünde yitirince benliğimi
anlamsızca kaybettim sende bütün vakitleri
gözlerinin içinde yine bulunca kendimi
bitimsiz saatler paramparça eder ellerimi
bak saniyeler avuçlarımı delip geçti
zaman damlaları kanatıyor bileklerimi
başka bir alemde bulunca özüm seni
tüm asırlar birden saliseye dönüşüverdi
Einstein amca koş! çözdüm izafiyeti.