Herkesi kendin bilirsin
Uyandıramadım, gönül seni
Safsın, çabuk aldanırsın
Olduramadım, gönül seni

Kendini arı sanırsın
Her çiçekte bal ararsın
Alamayınca kırılırsın
Durduramadım, gönül seni

İplik idim, yumak oldum
Doğruluğa yamak oldum
Her bir tada damak oldum
Güldüremedim, gönül seni

Üçler sen biçaresin
Dertlilere bir çaresin
Hep kendine avaresin
Onduramadım, gönül seni

Kaynak: Bir Neslin Hikayesi