sevdam sendin bir de yüregin
çiçegim sendin bir de gözlerin
sanki her şarkida senin sesin çinliyordu kulaklarimda
sanki her adim atişimda gölgem sendin
sanki hiç terketmemiştin beni
sanki hep yanimdaydin.
oysa bu şehri ve beni ilk terkeden sendin
sonra sevgin, sevgin terketti beni
ve sonra gözlerin yavaş yavaş unuttu beni.
yagmur olup aktin gözlerimden dudaklarima
ve o anda bitirdin beni. hasret hiç böyle yakmamişti
ayrilik hiç böylesine acitmamişti çaresiz yüregimi…….
sanki gölgelerimizin çigligiydi ayriligimiz
ve sanki umut yoksulluguydu yalnizligimiz.
ama biliyorum çaresi yok bu çigliklari susturmanin
biliyorum durdurulmasi imkansiz bu umut yoksullugunun
ve biliyorum ki en kötüsü de bu herhalde
bana da yer yok ne gönlünde ne gölgende….