Oysa bir şiirle başlamıştı herşey; güvercin
kanadında gelen özgürlüklere tok
Tek başıma hayata duruşuma, ve içimden
geçenleri anlatamamacasına aç
Bıçak sırtı yalnızlıklar, kıymetsiz sözler,
mevsimsiz iklimler
Yaşadığım tüm depremler bilinmezler, sorular
cevaplar.
Her gözyaşımla tekrar doğduğumu bilmezler…
Aslında kimseyi sevmedim ben, diyebilir miyim?
Eğer öyle olsaydı bu kadar canım acımazdı…
Suskunluğuna ve susuşuna inat
Sana inat seveceğim seni, daima.
Ki bir gün ölüm karşımda durupta can
gırtlağımdan çıkarken
Sen içine giren bir ürpertiyle hatırlarsan beni
Ne kadar sevmemiş olsanda, ne kadar sevmiş
olsanda
Hangi nakaratta kaldıysa aşk, bir selam yolla
Yerine ulaşır üzülme sakın, ve alırım selamını
Hani derdim ya hep eyyvallah…
Yamalı sevdalar harcım değildi benim
Hep hayalim, sevdam, aşkım can
çıkışlarınaydı.
Karlı dağların kekliğiydim, dizginsiz fırtınaların
bekçisi
Azıcık canın yansa, ben daha çok yanardım,
kanardım…
Seni içimin en içi yanı yaptım, sevsen de,
sevmesen de.
Çocukluğum, gençliğim, şimdim, yarınım…
Sana biriktirdiğim tüm sözleri ekledim bu
yazıma
Belki bir gün o güzel gözlerinle bana okursun
diye
Bir şarkım vardı hatırlarmısın, içinde sen geçen
altyazılarım
Aklımda kalanlardan kurulu bir buket yaptım
İçinde en güzel renklerin olduğu, alabildiğine
bahar
ޞimdi sunuyorum sana tekrar,
Yürekte senden başka ne var.
ޞiirim sensin ey yar…