Bizim bir bahçemiz vardı gökyüzünde
Yıldızlar ekerdik geceleri
Uçsuz bucaksız maviyle sulardık dünyayı
Biçerdik bulutları sabahları
Kimsenin bilmediği bir yerde
Kimsenin umursamadığı bir bahçeydi
Bizim sevdamız sonsuz gökyüzünde
Sen Azrail’e yenik düşmeden önce
ޞimdi daha bir karanlık geceler
Yıldızlar suskun,parlamıyor
Her gece seni arıyor
Sana ağlıyor her gece
Gökyüzü daha bir karanlık
Bulutlar hasretimin acısıyla kapkara
Kaşların gibi…
Semada çırpınıyor bütün kuşlar
Bahçemizi yeniden yeşertmek için
Tüm çabalar nafile
Gitti bahçenin güzel gözlü ceylanı
Avcının bir okuyla…
Gökyüzünde tarumar bir bahçe
Bir garip adam
Ve toprağa gümülü bir sevgili var
Yeryüzünde…