Ben bir göçebeyim bir durduğum yerde bir daha duramam
Yalnız geldiğim şu dünyadan yine yalnızlığa gidiyorum
Konup göçtüğüm yerlerde benden sadece biraz kül kalır biraz duman
Diğer tüm hatırlarımı gözyaşlarımla siliyorum

Her sabah yeni bir yolculuk başlıyor devri alemimde
Yolum belli değil yalnızca ileri hep ileri gidebiliyorum
Ağlıyormuşum herkes gibi dünyaya geldiğimde
Ama şimdi neden herkes gibi gülemiyorum

Toprak ateş su ne yani hayat bunlardan mı ibaret
Toprağı ateş eritir ateşi su söndürür suyu toprak yutar
Yanımda götürebildiğim yalnızca yaptığım ibadet
ޞu yalancı dünyada yalnız o sözünü tutar

Geceler gizler beni karanlık koynunda
Gün doğunca yeni bir sürgüne giderim adım adım
Durup dinlenemeyen bir köleyim, zamanın tasması boynumda
Üzerinde çamurdan harflerle yazılmış adım

Ben bir göçebeyim bir durduğum yerde bir daha duramam
Yolum belli değil yalnızca ileri hep ileri gidebiliyorum
Durup da şöyle bir geçen ömrüme bakamam
İşte ben dün geldim bugün varım yarın ise gidiyorum