o gitmişse,
adımların hep gittiği yere düşse
yürek dağılsa
kala kalsa…
ellerin boşluğa
boşluk ellerine toksa.
susmak bilmez yüreğine
kör bıçaklar vurulmuşsa,
ne zamandan, ne mekândan
ayrılığa pay yoksa…
her şey onun kadar yakın
ve onun kadar uzaksa.
eski güzel olan her şeye
şimdi sözler inatsa.
ne dosttan ne arkadaştan
küçük bir teselli yoksa
doğacak güneşi bekle
ve yalvar Allah’a
güneş batarken
seni de alsa
…
beni de alsa.

Ankara – 12.10.2005