gözlerinden bir çocuk çığlığı
yükselirken göğe
sürgün alnıma yazıldı
yapacak bir şey yok
gitmeliyim

yazmalıydık adımızı ölümün üzerine
oysa ölüm üstümüze yazdı şarkısını
yapacak bir şey yok,gitmeliyim

vurulup düşünce kaldırıma oğulları
saçlarını yolarmış anaları
vurulmuştur oğlu uzaklarda çoktandır
o hala onu bekler pencerelerde
yapacak bir şey yok,gitmeliyim

yürüsede deprem şehrin üzerine adım adım
kızlar yinede yüz çevirmekte
yapacak bir şey yok,gitmeliyim

düşerken yapraklara çiğ taneleri
hergün biraz daha delirmekteyim
intihar tek çare
açıp kollarını beklemekte deniz
yapacak bir şey yok,gitmeliyim

bütün duyguları yarım kalan
şafak sökümlerinde sadece susan
bende bulur kendini
kızma bana öyle,sevdim işte seni
yapacak bir şey yok,gitmeliyim

Trabzon – 1998