Yine ben gidiyorum yine sen bakıyorsun
Susmak yeterince yalnızlık sancısı
Kalbim kan toplamış
Ve çukurda bütün bir yaşanmışlık acıları
Hiç gece görmemişti güneşi
Yine sen bakmıyorsun
Yine gözüm arkada

Tazyikli denizler geçiyor İstanbul’dan
Ben susuzluktan ölüyorum
Yine sen bilmiyorsun
Ellerime kumlar yapışıyor
Unutmayı öğreniyorum en baştan
Gözlerin geçiyor Üsküdar’dan
Yine sen bakmıyorsun
Yine ben ağlıyorum

Trenler koşturuyor beynimin içinden
Sirkeci garı yalnızlığımı topluyor
Boş vagonlarda seni arıyorum
Sirenler çalıyor korkuyorum seni özlerken
Gözlerime tükürüyor birkaç sonbahar ayı
Yine sen üşüyorsun
Yine ben aklından geçerken

Masum bir ölünün dudakları kadar mor
Bir güneş batışı
Üstlerinden sevda damlıyor yıldızların
Altlarından kor
Yine sen içimde ateş
Yine ben yangın
Sevmelerimde susmak var

Yine sen cezam yine ben hükümlü�

Gazi Mahallesi – 04.03.1999