daha isimlerimizi yazamadık kumsalın kitabına
kazınmadı aşkımızın şekli bir ağacın gövdesine

ne yıldızların şarkısını dinleyebildik gecemiz oldu
ne de sabahı karşılayabildik gözlerimizde

daha yanmadık özlemin kazanında kavrulmadık
nisan yağmurlarında birlikte ıslanamadık bile

hiç uzun yolculuklar yapamadık yapamazdık
sarılamadık kısa ayrılıklar uzamasınlar da seninle

gidersen üzülürüm çok üzülürüm, üzülürüm
sen yanı başımda hiç uyuyakalmadın diye

gerçek sevgilerin uzun olur ömrü sonsuz olur
biz küçük kaldık mı ki kaybolduk kelimelerde

İstanbul – 2002