Beni öyle kırdın ki; en güzeller-güzeli…
ޞah tahtına bindirsen, geri dönmeyeceğim.
O zalim pençen ile, beni üzdün-üzeli;
Gökten yıldız indirsen, geri dönmeyeceğim!

”-Sensiz yaşanmaz.” diye, halâ öyle sansam da,
İstesem de unutmam… Ölene dek ansam da,
Geceler boyu özlem, alevine yansam da;
Hicrana göğüs gerdim, geri dönmeyeceğim.

Hava, su, Güneş miydin, benim için sen neydin?
Gittiğim her yerde, kalbimde benimleydin.
Sana adanmış ömrün, feryadını bileydin…
Dönülmez yola erdim, geri dönmeyeceğim.

Sönmez artık bu alev, beni kor gibi yakan…
Benim gibi gördün mü, sana sevgiyle bakan?
Gözümü ilk açtığım, kalbimde kutsal mekân;
Evreni sana verdim… Geri dönmeyeceğim!

Tekirdağ – 2006