“Hiç genç olmadın mı?” diye sorarlar
Çok şükür olmadım; Hak yardım etti
Ne gün kendimi genç sanacak olsam
Bir başka musîbet imdâda yetti

Benim de kalbimi meşhûr ‘ef’ ve ‘püf’
Az da olsa meşgûl etti elbette:
‘Herkes gibi’ diyip durdu büyükler,
Bir zaman aklımda böyle yer etti
Dinledim; her sohbet içinde zan var,
Sözler ya gak, ya guktan ibaretti,
Baktım; koşturmaca, bütün işleri,
Bilemedim kim kâr, kim zarar etti
Sabah akşam ye iç, giyin ve kuşan,
Çoğunu fakirlik fikri tüketti
Anladım: Hep ‘neden? ‘ diyen birine
Bunlara yetişmek, zor zarûretti

Tâkip ettim; hepsi doğup büyüyor
Bir kavga gürültü; kaymaktı, etti…
Gördüm ki; sonunda yaşlanıyorlar
Yaşlanayım dedim, yaşlandım gitti!

Trabzon – 2005