Saat beş dedi mi kararan kış havası gibisin;
Gündüzleri gözlerimin sana doyamadığı kadar kısa,
Geceleri uykusuzluğumla savaştığım kadar uzun.
Tek tesellim yine sabah olacağı,
Yüreğimin sevince boğulacağı.
Bir akşam şehrin üstünden baktığım ışıklar gibisin;
Kimi zaman çok yakın,
Gözlerimi kamaştıracak kadar güzel.
Kimi zaman ise mum ışığı gibi zayıf
Benden çok uzak.
Bir sabah vakti
Yemyeşil tarlalarda üzerine çiy düşmüş gelincik gibisin;
Gelincik gibi çok güzel ve masum.
Varlığınla yaşam ümidi dağıtan,
Yokluğunda beni yalnızlığa sürükleyen
Umutsuzluğa sevk eden .
Gelincik gibisin…

Kasım 1995