Geceler sessiz, karanlık tıpkı yüreğim gibi
Yıldızlar parlar, parlak durur kalbim gibi
Hiç sormazlar neler çektim diye, bir dilsiz gibi
O günlerin temiz havasını çekerim içime, tıpkı bir tiryakici gibi
Anlımda tüter yalnızlık, tıpkı bir sevgili gibi

Neden bıraktı gitti beni, sorarım gecelerin gündüzüne
Kalbim niye körleşir, bilemem şaşarım yıldızın parlak zamanlarına
Niçin dertlerini dile getirmedin, kulaklarını makbuza vurdun dilsiz
Kudururcasına ettin beni de bir tiryakici, o temiz günlerin pahasına
Madem sevgilisin, neden bırakıp gittin, uçuruma attın, o tüten yalnızlıkları

Seninle kahkaha atsaydım, yanılsaydım, yansaydım
Ateşine dayansaydım, kaldırabilseydim, kül olsaydım
Üslenebilecek misin benim acımı senin üstüne
Madur bıraktın beni, oysa ben sana koştum bırakmadım
Hapise vurdun, hayatı bilmez misin, çekilir mi böylesi

Yüreğimde öten bülbüllerin sesini kıstın
Canım kim olduğunu bilemedin, isteklerimi hiç dinlemedin
Ne zaman öğreneceksin yoksa benim biletim tükendiğinde mi
Okyanuslarda batıyorum seninle, senin ise haberin yok

Köln / Almanya – 23.02.2007