Fırtınalar kopar her gece…
Her gece bu saatlerde,
bu saatlerde,
derin bir yalnızlık çöker üzerime..

Masum bir çocuk gibi suskun,
ama
Bir kabus gibi uyanılması zor,
Vazgeçilmesi imkansız…
Bir hayal oldun sen ellerimde…

Ellerimde büyüdün sen…
Gözlerimden düştün her gece
Her gece bu saatlerde,
Binlerce defa sen düştün kalbime…

İçimde bir sevgi…
Öyle bir sevgi ki
Odalara sığmayan, duvarlardan yankılanan…
Okyanuslar kadar derin…
Güneş kadar sıcak,
Yalan kadar da doğru….
Doğruluğundan şüphe edemediğim
Yalanına doğru diyemediğim
Bir sevgi…

İçimde bir sen..
Bir sen…
Ve bir tane daha sen.
Ömrümün sonuna dek de takip edecek,
Kulaklarımda eski bir melodi
Ensemde sıcak bir nefes,
Ve yollarımda bir ışık olacak,
Her nefesimde içime dolacak,
Kalbimle her gün daha da hızla çarpacak
Bir sen….
Bir sen…..
Ve bir de ben olacağız buralarda…
Sonsuza dek…

İzmir – 17.11.2000