Terk edeli gecelerin geveze sessizliğini
Ne vakittir unuttuk, uykunun çaresizliğini

Böyle mi dönermiş normal devrinde ihtiyar alem
Bu devrandan tabi ki yazacak şey bulamaz kalem

Nerde karşı duvara dikilmiş kan çanağı gözler
Nerde gece yarılarında gaibden gelen sözler

Ne fikir üretir dimağ, ne kurar toz pembe hayal
Akşam alacası ile baş köşeye çöker melal

Yatsının ardından gömerim seni varıp uykuya
Hayat daha kolaydır, dokunmadan sabuna suya

Ne endişe, görecek miyim aceb, yarın olupta
Çok kere beheri buldun bu soruyla, oturupta

Bırak geceleri ümitsizlerin karanlığına
Gayrı meyletsin Hünkar tebasına, hakanlığına