Ne çikar gökler tutuşsa
Ya da yanardaglar buzul olsa
Yildizlar silinse gökyüzünden
Sen yine de ellerinde büyüt güzelligi
Bilmezsin ki;
benligim prangalara çalinmiş sevdanla…
gelişinle
çözülür bütün prangalar,
zincirler özgürlük olur,
gün olur,
gece çöker üstüne
sonra şafagin kizilligi gibi kanar yaralarim
ve yeniden evrilir zamanlar
sonsuzluk bir kuş olur konar parmaklarina
usulcacik
sessizce
kaliriz kendi sessizligimizle kurdugumuz dünyamizda
günebakanlar güneşe döner yüzünü
yüzün güneş olur, rüzgar olur ilik nefesin
güneş ve rüzgar alir götürür beni
kimbilir belki de
kisir tarlalarin dogurdugu gün olur
gün döner
ay asilir geceye
yildizlar asilir
düşlerime asildigin gibi
aysiz gecelerde geleceksin diye beklerim.
karanliklar
siginagim olur
kaybederim kaybederim de
kutup yildizina adarim
kayboluşlarimi
bulamam yönümü
yildiz karayel alir beni
ne zaman gider bu kentin
sessizlikleri
ne zaman çiglik olur isyanim
ovalarin vadilere yayilan sessizligi
ne zaman biter

ve bir yildiz asilir incir agacina
dudaklarim kanar
depreşir bütün sancilarim
dudagimdan akan kan karişir
topraga
oturur aglarim
sevda kokar,
hasret kokar her yanim,
karanfil olurum.