Yorgunluk sahip çıkmış bedenlerimize.
Ve içli eski bir melodi dolduruyor
Yalnızlıklarımızı…
Neleri emanet etmiyoruz ki zamana..
Bırakıp gittiğimiz sevgiler ve yollar adına
Harcadığımız ziyan edilmiş yaşanmışlıklara…
Sessiz sedasız bakıyoruz arada bir birbirimize
Aynı şeyleri düşünüyoruz belli…
Gülümseyerek başlıyoruz kırgın cümlelere.
Biraz eskitilmiş olsa da
Yaşanmaya değer bu sevda adına.

Antalya – 23.08.2002 00:30