ޞimdi yoksun
aramıza aylar girdi
bir de dikenli notalar
-ısrarla dokunduğum fa diez
seninse bildiğin tek nota es-

yokluğundan istifade edip
terk ediyorum bu kenti
Eylül’ü üç geçe
güneş -Tanrı’ya inat- batıdan vuracak ilk, yüzüne
bulutsuz gökyüzünden tuzlu damlalar süzülecek
dua niyetine açtığın ellerine

senin ‘bana ne’lerince yüzleşince
sevgine inanmak için aradığım onca bahane
kifayetsiz kaldı İstanbul’un gecesi, gündüzü
ve deniz’i de.

Artık yokum
bu gri kentin duvarlarından hızla siliniyor
aşk denen o lanetli tek hece
biz’imle birlikte..

Edirne – 19.08.2007