Ey dünya duy artık sesimi,
Silah seslerinden bıktım usandım.
Sizin çocuklarınız uyurken geceleri,
Uykuya hasret benim gözlerim.
Bir parça yavan etmeği bulamadığımız zaman oluyor;
Evimiz, her şeyimiz talan oluyor!
Geçen gece evimizi bastılar;
Ne var ne yok, hepsini yaktılar;
Makineli tüfekler ölüm saçtılar;
Anacığımı vurdular orada insafsızca.
Babamı çiviyle bir ağaca çaktılar.
İşkencelerin en alasını yaptılar.
Dayanamadı bu büyük acıya yüreğim;
Feryat seslerine uyandım�-.
ޞehit etmişlerdi annemle babamı.
Haykırdım acımı dünyaya duyan olmadı;
Duyun ne olur, feryadımı duyun;
Yetim kalmasın burada artık çocuklar!
Ufak bedenler mermilerle parçalanmasın!
Duyun ne olur, feryadımı duyun!
İnsanlık aşkına duyun;
Musa aşkına duyun;
İsa aşkına duyun;
Muhammed aşkına duyun!
ALLAH aşkına duyun;
Bu gözü dönmüş canilere bir dur deyin!
Bu kadar insan kanı YETER!
Bu kadar insan kanı YETER!