Yikilmişim ben,
Tipki virane olmuş bir harabe,
Odalari boş,
Damarlarimda boşuna dolaşan kan gibi…
Hissetmiyor, düşünmüyor,
Sadece akan gözyaşlarim.
Ne savaşa, ne de barişa,
Feryadim içime…
Güneş dogmayacak,
Karanliklarla yogrulacak dünyam…
Neşe mi? Mutluluk mu?
Uzak hep uzak bana…
Sevda haram yüregime,
Senin için çarpan bir kalbim olsa da…
Yürümüyor damarlarimda kan,
Haykiriyor tüm benligim,
Sevgi uzak kalma bana diye…
Sevmek mi?
Titretiyor beni derinden
Aşk mi sevkediyor seni düşünmeye?
Yudum yudum hasret işletiyor,
Seni anarak geçirdigim günlerim…
Boş boş dolaşiyorum,
Viran olmuş binanin odalarinda.
Her duvarda bir yazi var,
Kelimelere dökülmüş hasret nagmeleri.
Kalem kullanilmamiş yazilarda,
Alin teriyle hasret kokar,
Viran olmuş binanin yikik duvarlarinda…
Feryadimi döktüm o duvarlara,
Seni yazdim o harabeye,
Belki duymazsin, görmezsin ama,
ޞahitlik etsin diye, ben yokken bu hayata…
Sessizlige yürümek istiyorum,
Karanliga gömülmek,
Arkamda bir seni,
Bir de o gülen gözlerini düşünerek…
Haykiriyorum tüm dünyaya,
gözyaşlarimla birlikte,
Mutlu olsunlar diye…

09.04.2003