Senden öğrendim
ޞarkıların evrenselliğini
Ve yazdığım türkülerde sevdim
Herbir hücreni
Akşam oldu mu Ferfecirim
Seni doldururum kadehime
Yudum yudum işlerdim hücrelerime
Seni yazıyordum
Bir de sevdamı türkülerimize

Dağlarımda inci çiçeğini,
Köprülerimde akan sularını,
ޞehrimde ışığını,
Yüreğimdeki ateşini,
Aklımdaki gözlerini
Seni yazıyordum türkülerimize

ޞimdilerdeyse Ferfecirim
Duruyor zaman
Çiçekler soluyor,
Sular duruyor,
ޞehir ben, yüreğim kor misali
Seni yazıyor kimsesiz şiirlere
Kimsesiz sokaklara
Seni yazıyor bir de
Benden çaldığın türkülerimizi
Yollar kapanıyor
Dilim
Kalemim
Hücrelerim

Seni yazıyor
Bir de ihanetini.

İstanbul – Haziran 2007