Bir feodali kahrettiğin andır
yıkıp gitmelerin.
yüzüne bakmaya doyamadığım.
gelir mi aklına bilmem
öpüşmelerimizin o esrik tadı

(eşkıya basmış olmalı geceni
-ki
Bir ada süslerken hayallerini
en işlek bulvarlarındasın şimdi kentin.)

sen ne dersen de
kim ne derse desin
ben aslında hep
o kahrettiğin feodalim
ben hep
o anlarda kalmış bir heykel
çığ altındaki kardelenim.

Kahramanmaraş – 2006
Kaynak: Öz