Hazan’a Ve Umutları Kırana

Eylülde kaldı umutlarım
Köşedeki gölgem kadar, azıcığını sakladığım.

Dağlarımın tepelerini seller aldı denizlerim yandı
Mavileri çalındı, yarısı yokluk diğer yarısı yine yokluk
Yani seninle dolu yüreğimin.

Bir talan şöleni ilan etmişlerdi sanki bir kanlı hasat,
Çocukluğuma dair anılarımdan oyuncaklarımın alındığı gibi
Siyahlar bırakıp kar tanesi beyazlarını çaldılar benliğimin

İnadına Zemheriyi kondurmuyorum kendime, ondan Hazan’ım
İnadına Nisan gibi bahar sancılı umutlara yabancılığım�
Ve bir tek renk kaldı ücralarımda sakladığım
Bir çift göze bırakıp gideceğim, bir tek renk salkım salkım
Ve bir damla okyanus�

Eylülde kırıldı umutlarım, ekimden evvel yapıldı hasadım
Eylülde kaldı umutlarım
Köşedeki gölgem kadar azıcığını sakladığım
Zemheriyi kondurmam emaneti asmadan tanımadığım gözlere
İşte ondan, işte ondan Hazan’ım.

İskenderun – 12.04.2007 07:15