…ama herkesin içinde bir eylül vardir
denizleri ölesiye huzursuz
sokaklari biteviye yorgun
savaşlarin ve aşklarin geride biraktigi şehirler gibi
yenilmiş ordularin agirliginca
ve bütün geçkalmişliginca

göçmen kuşlar gibi gelir geçer adamin içinden
bir yandan çizilir bir yandan silinir
hüznün her tonuyla suya
toprak kokar, şiir kokar, adam kokar bu şehir
bu şehir en güzel eylülde aglar

hatta şu kizkurusu kule
camlarinda her akşam yangin çikan üsküdar
rizkini unutan marti
ah şu gözü kör olasi şarki
firuze aglar mihriban aglar
ah! eylül gözlü yar

ve bir boş kovan gibi düşer akşamlari eylülün
yakamoz tapinagi haliçte
çaresiz bir bakiştir çildirmanin kenarinda
dagdeviren cümlelerle ayaklanir şehir
al işte!
bir polenin ölümü kadar sessiz,
bir yürek dökümüdür eylül
bir ömür bozumu

ah yar, eylül gözlü yar…