Dün geceydi izin bile vermedi ay
Yakamozun yansımasına
Küçük çakıl taşları vardı elimde
Yakamoza atmak için topladığım
Onlar bile kaldı elimde
Senin yüreğimi yalnız bıraktığın gibi

Kocaman bir taş alıp attım tam ortasına denizin
Tuhaf bir ses çıkardı hani senin giderken çıkardığından
Belkide duyarsızlığın sesiydi bu umarsızlığın
Yaşanacakların yarım kalma sesiydi
Ama benim sen giderken sesimi bile çıkarmayışımı
Tek anlatan aydı, ışığını sakladı
Patlamaları parçalanmaları kendine yaşadı farkına bile varamadın
Volkanlar patlattı içinde yinede sana kıyamadı
Ya şimdi, eylemlerim bile sorgusuz geceye