Ey Sevgili;

Karanlık ve sonsuz derin
Bilinmez himmetiyle gizemli
Gönül deryamın suyu ol.
İçinde hayallerimle yüzeyim
Yüzeyim de abıhayat bulayım
Öyle sarki susamış benliğimi
Tüm varlığımla bileyim
Sevginle o ummanda
Ve sevginle yaşayayım.
Dolsun da kararsın,
Bizi gören bulutlar!
Damla damla ağlasın
Ağlasın da erisin
Elbet bunda, bir hikmet var!
Güneş kararsın ardından
Ulaşamasın da dağlasın,
Derinliklerinde ben varım!
Bağrımda, o sonsuzda sevginle
dalga dalga çağlasın.

Yine o cömert tavrınla
Sevgimi al ver güneşe!
Işıl ışıl ışıldasın da parlasın,
Bağrına değen ışınla,
Göğe zerre zerre ulaşsın,
Bulut olsun, yol alsın
Rüzgarın kucağında,
Yağsın! dağa taşa, şefkatle ağlasın
Diyar diyar , o sevgiyle yeşersin
Canlansın, bu hayatlar da bizimle.

Ey gökler kadar sonsuz
Fukaranın gönül deryası,
Göğü tek katınla kuşattın,
Enginliğinde, o ufkunun.