Ey yar
Seyrinde kaybolduğum ey şehirlerin şahı
Itriye ver bebekleri, nidalarını bestelesin
Maznunlar ilhamları senden alsın
Dualara taşınsın nağmeler
Mecnunlar gecende sevinsin
Ey ardından gözlerine daldığım şehir
”ah” çeken ben miyim yüreğine basa basa
Ben sana bir ”ah” çeksem
Gece karası gözlerin ıslanır
İzlerine vardığım tarihin şahit ki;
Gönlüne kor düşer, viran olur
Aşıklarında inler ben gibi sen de..
Aşk mı dedin? O ne ferhattır ne de şirin
Çilesi leyladan öteyse mecnuna aşık derim
Ey can! hep leylalar büyüttüm sahilinde..
Suretten geçemedim, yoklukta kayboldum
Aşkı için mevlana belhden geçip şemsi buldu da
Ben ne belhlerden ne de yusuftan geçebildim
Unutamadım züleyha saçlı yari..
Satamadım hüdayi gibi ciğerimi ara sokaklarda
Koskoca kadı.. ciğer satar mı?
Hiçi terketti secde yerinde O’nun gözleri..
Ey ardından dolunayına daldığım sen..
ޞemsle besteledim leylinin koynuna ezgileri..
Yüreğine huzur tohumları ekip
Tevbeyi gözyaşlarına katan
Aşıklar ıslattı denizlerini..
Güzel yeditepe.. ‘ah’ istanbul..
Güneşinde şems, kokusunda mevlana saklı diyar
Kayıp bir şehrin, hayattan umduğunu bulamayan
Her yolcusu bir yankı arar sükûtunda..
Ey ‘ol’mak istenilen, ‘on’mak istenilen ulvi aşk
Serzenişler aslında hep sana.. yansıyan sen her aynada!
Aşkınla birlikte maşuk olmak varsa eğer
Aşkına ben de talibim…
Seyrinde kaybolduğum bu şehir şahidim..