İçinde düşündüklerini yaptıkça var olan
Tüm doğuşundan oluşumuna hayallerini kurduğun erişilmez görülen
Ona sahip olduğunu hissettiğinde elinden kaçıp giden
Sana ait birşeyler olduğunu sandığında oluşan hayal kırıklığı dağı
Çetin Altan’ın dediği yürek öksüzlüğü
Benim dediğim elde oluş yüzsüzlüğü
Başkasına göre kış akşamlarının soğuk yüzü
Bir diğerlerine göre çokluğun yalnızlığı
O temiz duygularla gençliğimizi süsleyen evv…
Nerde şimdi.
Araya araya gelmeden bitenlerin bittiği ana
Kovala, koş, haydi koş
Hayallerini kurduğun o ağaç kadar da mı olmayacak
Dertlerini paylaştığın yastığı da mı arayacaksın
İçinde senden başkalarının da olacağı ne kadar hayal
Koşan o çocuklar da mı yalan geliyor
Arkadaşım neden hayatı bu kadar zehir ediyorsun kendine
Kur hayal evini her yerde; kahvede, kırda, olduğun yerde
Bak nasıl rahatlayacaksın, bu anlamsız alemde.