Beklemede kapının önünde yıllarca
Sorular, sorular soruldu ve bekledik…
Sonra tekrar sorular ve yine bekleme
Artık bezmiş ve yorulmuştuk,
Tekrar tekrar, tekrar sordular
Bezgincesine yine bekledik

Bir kez aralandı kapı
Ümitle, yeni bir solukla
Doğrulduk kamburlarımızdan…
Yorgun gözlerimizi
Yalvaran bakışlarımızla siper ettik
Ve bekleştik,

Tamam, tamam dediler
Nihayet, tamam artık,
ޞimdi girin dediler,
Yalnız kimliğinizi gösterin de girin

Aradık, aradık, heyecanla ve
Umutla… aradık
Bir tek o idi kalabilmiş uzun yıllar ötesinden…
Ama ne yazık ki
Bulamadık!..