Gün batımları bir başka coştururdu içimi
Gün doğmuş gün batmış farketmezdi
Gökyüzü kırmızıydı, güzeldi, o kadar!!

Eskiden gitar sesi duymayayım coşardım.
ޞimdi hüzünlenmek neden?
ޞarkılar ritmdi, yeniden mi düzenlendi besteler…

Canlarım vardı canım derken yüreğimin güldüğü
Bunca bıçak yok muydu ne, eskiden…
Yeni yüz yeni umut demekti
ޞimdi yeni yüzlerden bunca korunmak neden?
Değişen ne? Zaman mı, zamanın bende bıraktıkları mı
Ne zaman nerde kırıldı yaşama kanatlarım bilmem.
Yeni yüz, yeni yürek darbesi değildi eskiden…

Çiçeklerim vardı mis kokulu, sebzelerim vardı tadı damağımı güldüren.
Toprak mı küstü?
İçim mi bilmem.
Tatsız
Tuzsuz
Kokusuz
Umutsuz
Yalnız
Çekingen.

Eskidendi çok eskiden…

İstanbul – 25.08.2006