mutluyduk eskiden,
sevmezdin yine dün de beni
ama mutluyduk..
birlikte ağlayıp
birlikte güldüğümüz zamanlardı
ve biz mutluyduk.

bana yaptığın resmi
dolaştırıyorum
kalbimle beraber
gittiğim her yere..
bana senden hatıra
senden izler taşıyan
kokunu kokladığım
resmin, ben ve sen
mutluyduk.

çok fazla isteklerimiz
olmadı hayattan,
birlikte dinledik
sezeni, zerrini..
hatırlar mısın
seninle birlikte
karşıladığımız doğan
güneşi..
her yeni gün, sen ve ben
mutluyduk.

konuşurduk her meseleyi,
kâh kızardın bana
günlerce küserdin,
kâh güldürürdüm seni,
işte ben o kadını sevdim.
ağlaman,
gülmen,
sen ve ben mutluyduk.

bana mutluluğun resmini
yapabilir misin kadınım..?
tut dediğim ellerimden
tutabilir misin..?
bilirim sev desem
sevemezsin,
istemem de senden bunu
ama en azından
gel benimle mutlu ol desem;

sen, ben ve mutluluk..

yaşamak için hangi engel
duruyor önümüzde
söyle bana ve lütfen
tut
ellerimden…

İstanbul – 06.03.2007