Ervah-ı ezelde levh-ü kalemde
Herkese bir türlü ihsan ederler
Kimi gam çeker de hayal bâbında
Kimini tahtında sultan ederler

Adamın söz ile bağrın ezerler
Aheste aheste raha dizerler
Elden ele kaptan kaba süzerler
Yuğururlar sonra insan ederler

Gene tazeledin köhne yaramı
Herkesin bir güna arzu, meramı
Kimse görmez gözündeki keranı
El gözünde çöpü destan ederler

Sümmânî değilsin her işe agâh
Geçer gençlik fayda vermez ah ü vah
İstersen geda ol ister padişah
Sonunda hâk ile yeksân ederler