Işığın güneşten al karanlığına
Sonra işit
Sessizliğin gizli fırtınasını

Sonsuz yalnızlıklarda mavi göğe fısıldadığım
Sabırla dinle
Büyük sırrını yüreğimin

Bütün zamanların üstüne ağlıyor gözlerim
Kendince tanı
Hasretlerin ümit kırılmasını

Ulu hayallerin yokluğundan kirlenmektedir dünya
Sür atını
Bozkır ufuklarına dolu-dizgin

Kör düğümler atılır acının yumağına
Kendini ara
Yoksulluğun şimşek çaktığı yerlerde

Uzak özlemler getir bana eski çağlardan
Estir rüzgarını
Yurt dağlarının ta yücesinden