Bu emel gurbetinin yoktur ucu,
Daima yollar uzar,
Kalp üzülür, hüzün gelir.
Ömrü oldukça yürür her yolcu.
Olmadıkça da düşüverir yol ortasına,
Kalır bir başına.

Varmadan menzile,
Bir yerde ölür.
Yıllarını, yollarını ,
Geride bıraktıklarını düşünür son olarak.

Küçük bir gülümsemeyle,
Yavaş yavaş sonu gelir yolun.
Görünür bu gurbetin sonu,
Aslında görünen son,
Yolun sonu değil,
Kendi hayatının sonudur.

ޞanlıurfa – 07.05.2003