Bir tek yalnızlığımız kaldı,
Kızgın güneş altındaki yaşlılığımızın,
Darmadağın gölgesinde.
Bir de titrek ve anlamsız sözlerimiz.

Sırtımıza hançeri vuranları tanıyorduk
Ama faili meçhul cinayetlerin
Maktulü gibi görünmeyi yeğledik.
Dostlarımızdı diyecek değildik ya!

Bu yüzden gidişlerimiz olmadı hiç,
Bundandır kaçışlarla tanışıklığımız.
Kök salamayışımız,
Sohbetimize kurşun sıkılması bundan.

Ankara – 11.05.2006