ELAZIО  DENDİ  Mİ     –    KENTE  İLK GELİŞž

Bir kişi Elazığ dedi mi bana ,
Bir yerde bu adı mı okudum ,
Çayda çıra bir yana ;
Nedense bir anda Kent ' e ,
İlk yolculuğum gelir aklıma . . .

Kırk sene öncesi , Ocak ayı ,
İlk günler , yerler buzla kaplı .
Bir solukta İstanbul – Ankara ,
Nasıl geçtik Boluyu , sonra ,
Kargasekmez , Zincirkıran , Akyarma.. .
Yol boyu araçta egzost ısıtma ,
Yüz göz kapkara . . .
. . .
İstanbul ' dan uzak ,
Yollar sürücü ve yolcuya ,
Bir bilinmez tuzak . . .
Daha da kalın buzlar,
Arada atılmış olsa da ,
Kumla karışık tuzlar .
. . .

Neyse , Kayseri . . .  Ve çıktık şarkılarla ,
Gösterdi kendini bize , Uzunyayla ! . . .
Kar adam boyu , gitme olanağı yok ,
Derken önümüzde belirdi ,
Kar temizleme ekibi ,
Ve o cankurtaran aracı .
Önde Onlar , arkada biz ,
Sürücü , yolcu duacı . . .
. . .
Bir yanımda daktilo makinem ,
Öte yanımda emektar çantam .
Az sonra iniş başladı yokuştan .
Bu nasıl iş Tanrım ! . . .
Gözümde mi yanılgım ,
Yoksa görüntü mü gerçek ?
Az önce kar , kapamıştı yolu ,
ޞimdi bir Kent ' e vardık ki ;
Yörede ağaçlar çiçek dolu . . .
. . .
Derken bir dönemeç ve Malatya ,
Sonra Kömürhan ve Elazığ . . .
. ..
Kent merkezi uğraşım ,
O hafta sonu Harput
Oldu  yoldaşım .
Balak Baba ve mucize ! . . .
Öylece kalakalmışım . . .

Nevzat Bilgiç
Sıla Benim Gurbet Benim
" memleketime ޞiirler "
İsimli kitabımdan