Ben senin başında ezelden ahire kadar
Güneyden kuzey kutbuna kadar bekledim
Dağarcığımdaki tüm sözcükleri harcadım
Boğazımda dize dize sana şiirler yazdım

Sen hayatının yapraklarını başkasına açıverdin..!

Sen hala uzaktan, yakından geçenlere
Yaprak yaprak açan fahişe dudaklarınla
Bir oyana bir bu yana gülüver…

Gül’ü ver sana göz kırpan herkeslere
Unutma kalmasın hiç bir şey kıyıda
Köşede kalanları, orada olmayanları
Hadi elin değmişken öpüver…

Ağzımdan gelen küfürleri etmek istiyorum
Tüm lanetleri üstüne yağdırmak istiyorum
Yüreğim dolusu nefreti kusmak istiyorum
Bataklığın gülü Nilüfer…

Kopenhag – 01.06.1995