ilkyaz’ıma…

Bir sabah açtığında pencereni
Bir martı sesinde kucaklayacağım seni
Adalara çöken sis
Gözlerindeki mahmur bakış
Ve aynadaki aksin gibi
Tanıdık gelecek çığlıkları…

Dünden hiç bahsetmeden
Umut dolu bir yarın çizicem odanın duvarına
Mavi ve yeşile boyayacağım denizleri
Irmaklar koşuşturacak kavuşmak için
Küçük şelalelerden düşecek balıklar
Yapraklar ürperecek üzerlerine çöken çiğle
Bir resim çizicem duvarına
Hiç yabancı gelmicek…

Derken telefonunu çaldırıcam üç kere
Anlıcaksın ben olduğumu
Açmayacaksın…
( Açmamamalısın…
Nasıl ki dönüştedir asıl gidişlerin keyfi
Sessizlikte saklıdır kavuşmanın gizemi…)

Ve gözlerin dolacak özlemle
Sarıldığımız andaki o kan dönümü
Yüzüne yürümesi yüreğindeki kırmızının
Geçicek aklından
Hayaline düşeceğim kanamadan…

Ve sen gideceksin ben dönücem…
Ve gelicem ki sen yoktasın…

Diyecez ki nedir diyen dostlara
Anlamazsın, anlamazsın…

09.12.2000