Bazan kendi varligimda eririm,
Bazan yokluk alir beni içine,
Birakir kendimi daliveririm,
Girerim o anda binbir biçime.

Bakarim çevreme dört yan dört duvar,
Geceleri sarar ateş çemberi,
Beynim sanki bende bir ocak yeri,
Nedir içindeki, başimda ne var?

Bir cevap ararim fakat nafile,
Uyku tutmaz artik, geceler bitmez.
Neden, nasil, niye geldim bu hale?
Atamam bunlari, hiç biri gitmez.

Çözülse bilmece akmasa zaman,
Bu sirri bana da açsaniz dostlar…
Yalvaririm nolur koşun ha aman,
Ansizin duruyor bütün saatler!!!

Yozgat – 1973