Düşünce bir tokmak dövülen rûhum,
Tıpkı mercanlar gibi sînemde kan…
Yutkunup yutkunup hep inliyorum,
Dudağım buruk, rûhumda heyecan.
İçimde tasa, şakaklarımda ter,
Bir çıldırtan dert ki her dertten beter.
Bunu anlamak için irfan ister…
Ve ızdırâptan şerha şerha vicdan…
Gamsıza hâl anlatmak zorlardan zor,
Bedenin kulları bitevî mahmûr…
Çakırkeyf, serâzat, gamsız ve mağrur,
Gülüp geçiyorlar sana arkadan.
Çileyle başbaşa sonsuza kadar,
Kal ki “ateş düştüğü yeri yakar”
Varsın anlamasın derdini ağyâr,
Meydanlar er ister, erler de meydan.