1981’de bitirince liseyi,
Kafaya koymuş idim ben Hukuk’a girmeyi.

Hayaller gerçek oldu yazıldım fakülteye,
Ya savcı ya hakimdim, bilmem hangi ilçeye.

Dediler: Sen lisede bu sene birincisin,
Kaymakam ol, ilçenin idealist gencisin

İnandım bu sözlere yazıldım SBF’ye,
Kaymakam olup da dönecektim ben Köye.

Bitirdim 85’te Kamu Yönetimini,
Çektiler o sırada sınavların pimini.

Kaymakamlık, Uzmanlık, Müfettişlik peş peşe,
Büyük bir heyecanla başlamıştım bu işe.

Kazandım her sınavı, takıldım mülakata,
Oysa yaşam boyunca yapmamıştım hiç hata.

Anladım ki bu işler, desteksiz olmuyordu,
Ağzıyla kuş tutsa da fakirler gülmüyordu.

Gittim can bir Vekil’e, dikildim karşısında,
Bir kısmet arıyordum ben Devlet Kapısı’nda.

Geçtim kaymakamlıktan, ne olur bir iş dedim,
Sınav sınav koşarken ailemin rızkın yedim.

Burası babamın çiftliği değil! dedi,
Yıkıl git karşımdan, dikilme eğil! dedi.

Çaresizdim ayrıldım Vekil’in odasından,
Meğer çiftlik kalmamış onun da babasından.

Artık Devlet Kapısı yüzüme kapanmıştı,
Silmişti göz yaşlarım suratım yıkanmıştı.

Vardım eve ailem umutla beni bekler,
Amacımız ekmekti, ne pastalar, ne kekler!

Bu kez karar vermiştim serbest çalışacaktım,
Mali Müşavir olup bir büro açacaktım.

Ama bunun için de bir iş yeri gerekti,
Bizdekiyse sadece yaralı bir yürekti.

Rahmetli Mükremin Bey: Çok düşünme gel! dedi,
Dilediğin sürece sen büromda kal! dedi.

Yer sorunu kalkınca açtık biz de büroyu,
Kurmuştuk değirmeni gelirdi elbet suyu.

Çok geçmedi dostlarım büronun suyu çıktı,
Kırk bin lira brüte, üç milyon vergi çıktı.

Boşuna beklemiştik değirmene biz suyu,
Hayatın standardı yolumda dipsiz kuyu.

Baktım ki olmayacak, bıraktım özel işi,
Kazançsız vergilere yetmedi baba maaşı.

1990’da oldum Kontrol Memuru,
Öyle yabana atma memurların amiri.

Paramız iyiydi ilk işe girdiğimde,
İmrenmiyordum artık vitrinde gördüğümde.

Birkaç yıl çalışınca bu kez Denetmen olduk,
Maaşlar kuşa döndü, sefil perişan olduk.

Maliyenin bizlere sanırım ihtiyacı yok(!)
Artık çalışmanın da bence bir anlamı yok.

Olsaydım belki Vali alınırdım Merkeze,
Yaşadığım acılar ibret olsun herkese!

Mersin – 07.06.2000