Durduramıyorsun

Durduramıyorsun o tek damla gözyaşını yanaklarından süzülüp de boyun çukurunda birikmeye giden.

Hıçkırıkların bile çaresi oluyor.
Sıkıyorsun kendini, düşünüyorsun başka başka hayatları, susuyor hıçkırıklar zamanla.

Çaresini bulamıyorum o tek gözyaşının bir türlü.
Akıveriyor bir asi gibi.
Özgürlüğünü ilan edercesine.

En çok o koyuyor sana nedense.
O senden bağımsız tek damla.
Aslında bütün gerçeği masaya yatırıyor diye kızıyorsun ona.
Dilinden dökülmeyen, gözlerinden okunmayan bütün gerçeklerini ortaya çıkartıyor o hain.

Dün durduramadım yine o tek damla gözyaşını.
Yanaklarımdan süzülüp de boyun çukuruma birikmeye gitti.
Özgür bıraktım diğer gözyaşlarımı da ardından.
Bir sel gibi coşarak akıp gittiler.
Göl oldu boyun çukurum.

Umrumda bile olmadı.

İstanbul – 19.02.2005