Sevmeme neden olan neydi?
Ak köpük tadında ellerin miydi?
Pınarın gözesine düşen damla gibi,
yüzüne yayılan gülümseme miydi?

Yoksa…

Derinlerinde tutulu kaldığım,
yıldız aydınlığında gözlerin miydi?
belki de,
Sen, sadece sen olduğun içindi.

Sevmeye de öyle hazır yakalamıştın ki.
Senden öncesi hiç olmamışçasına,
bütün arılığıyla bir bebenin
yaşama ilk uyanışı gibi.

ޞafak kızıllığının, aydınlığı,
gökyüzünün doğan günü,
geceden kalan özlemle, sıcacık
kucakladığı gibi
kucaklamıştım seni.

Ama bilemezdim ki.
Milyarlarca yıldır dünya,
dönerken batıdan doğuya,
böylesine sevdim diye,
bugün, öyle istedim diye,
tersine dönmeyeceğini.