İsyan burcuna girdi,
Dünya elden gidiyor,
Çok alâmet belirdi,
Dünya elden gidiyor.

O hak senindi derken,
Bu hak benimdi derken,
Biz didişip dururken
Dünya elden gidiyor.

Her yerde kör döğüşü
Tükenmeyen uğraşı,
Gören yok asıl işi,
Dünya elden gidiyor.

Ortalık toz-duman-pus,
Doğayı sarmış kir-pas,
Her kafadan ayrı ses,
Dünya elden gidiyor.

Serbestlik belâsına
Çattık derdin hasına,
Çoğulculuk nesine?
Dünya elden gidiyor.

Aklın yolu çoğul mu?
Her tutulan yol yol mu?
Seçenek öyle bol mu?
Dünya elden gidiyor.

Yüce Yunus, Mevlâna
İtilmişler bir yana,
Cüceler çıkmış öne,
Dünya elden gidiyor.

Küçük çıkarcılar çok,
Haşereler kadar çok,
Verdikleri zarar çok,
Dünya elden gidiyor.

Davranalım diyen yok,
Bir olalım diyen yok,
Durduralım diyen yok,
Dünya elden gidiyor..

İstanbul – 1994