Huzur aradım yıllardır bulamadım neden
Hep isyandaydım oldum soru-sual eden
Anlamsız bu gidişe manâ veremeden
Göçüp gittim dünyadan o minik kalbinden

Belki rüyalarında varolacağım yalnızca
Her düşüncen ben karaladığın her satırda
Ne kadar sevsen de üzülüp sakın ağlama
Ömrüm son bulmuş dönemem geriye sana

İstemezdim böyle olsun kısacık yaşantım
Sensiz hüzün doldu gözlerim hep yakarıştaydım
Kalbime niçin uzak olduğunu hiç soramadım
Bekledim boş bir ümitle sabrımı zorladım

Cennet ya da Cehennem neresi yerim bilemem
İçim çılgınca yansa da aşkını artık istemem
Gelme asla buralara yüreğime acı veremem
Dönüş yok son durağı geçtim bir daha sevemem

Hakkari – 27.09.2003