Ölüm bir vuslat, sevgi hülyalı düş
Aşka saldı beni bir masum gülüş
Alnıma koyduğun o sıcak öpüş
Hoşçakal demekmiş dönmedin geri

Gönlümü sevgiyle saran o gözler
Kim bilir şimdi hangi yolu gözler
Ettiğin yeminler verdiğin sözler
Hoşçakal demekmiş dönmedin geri

Sararan yapraklar gülün soluşu
Yaşattı mevsimsiz bir kahroluşu
Gözlerinin bulgur bulgur doluşu
Hoşçakal demekmiş dönmedin geri.

Sincan – 21.05.1994