Gökte melek ağlar oldu âhıma,
El aleme tesir oldum dönmedin;
Sevdan prangalar vurdu ruhuma,
Gözlerine esir oldum dönmedin…

Bir damlada kopartmıştın tufanı,
Ben ağlarken eller sürür sefanı,
Omuzuma yük bildim her cefanı,
Sevincine küsûr oldum dönmedin…

Ben sana bağlandım sen benden kaçtın,
Bağrımda onulmaz yaralar açtın,
Gönlüme yâr idin, başıma taçtın,
Yollarına hasır oldum dönmedin…

Ettiğin yeminler hep kaldı laf’ta,
Olmadın benimle hiç aynı saf’ta,
Güne gün ekledim, haftaya hafta;
Yıllar geçti, asır oldum; dönmedin…

Gittin gelecektin ayın beşinde,
Uykum bile seni görmez düşünde,
Ömür buyu bir hayalin peşinde,
Yürümekten nasır oldum dönmedin…

Yüreğim serseri beynim avare,
Bilmezler kapılmış vefasız yâr’e,
Kimi mecnun diyer kimi biçare,
Ya gaip’tim, ya sır oldum; dönmedin…

Bilmezdim bu kadar yüreğin katı,
Harabe eyledin sen bir hayatı,
Gem tutmaz şahlanan gönlümün atı,
Yaşamaya kusur oldum dönmedin…

Hasret bana, ben hicrâna bulaştım,
Duman oldum ârş’a kadar ulaştım,
Türkü gibi dilden dile dolaştım,
ޞiir idim, nesir oldum; dönmedin…

10KASIM2009