ben sinirli sularda boğuldum hep
ya hep sığdı ya da dalgalı
bazen kapalı bazen yağmurlu
nedense hiç doğmadı güneş

bir parıltı bekledim güneşten
ne rüzgarlar sürükleyebildi
ne de o azgın sular..
bekledim bekledim..

dedim ya bekledim sadece
belki kendimden birşeyler bırakarak
fırlatarak suyun içerisine
insin ulaşsın derinlere diye..

doğmadı hiç bir zaman güneş
göstermedi ufak bir parıltı
hissetirmedi azıcık bir sıcaklık
üşüyorum artık..

kalbim dayanamıyor buna
yiyip bitiriyor kendisini
bekliyor o da benim gibi
bilmiyor ki senin gelmeyeceğini..

anladı artık ufacık yumruk kadar haliyle
söküp attı bir parçasını derinlere
nasıl olsa çıkmaz bir daha diye
ya da yalnızca temennisiyle..

İstanbul – 02.12.2006